Βρήκα ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το BBC Micro που άνοιξε το δρόμο στο personal computing στις αρχές της δεκαετίας του '80. Αυτό μου θύμησε τοοοοσα πολλά από την εποχή που το πρωτο-απέκτησα, το 1982 (ετών 10)....
Τις κασέτες που φορτώναμε προγράμματα,
Τις πράσινες οθόνες,
Τα overlays που κάναμε για να ξεπεράσουμε το φράγμα των 20 ΚΒ RAM (ναι! 20ΚΒ) που είχαμε διαθέσιμο για προγραμματισμό,
Την οδό Στουρνάρη,
Τα αγγλικά περιοδικά που περιμέναμε πως-και-πως να έρθουν,
Το PIXEL της εποχής.....
Τα links για όσους ακόμη θυμούνται εκείνη την εποχή είναι εδώ και εδώ...
(Το BBC Micro που είχα το έχω κρατήσει και λειτουργεί... :-))
3 σχόλια:
Εγώ τον C=64 μου τον δώρισα σε ένα συλλέκτη. Επίσης σε working condition.
Αυτό που σκέφτομαι διαβάζοντας αυτό το νοσταλγικό αλλά και τόσο αδυσώπητα ρεαλιστικό θέμα είναι το τί στο καλό θα λένε τα παιδιά μας μετά από 20 χρόνια, όταν θα "ξεθάψουν" το super-duper laptop που έχουν σήμερα, (με το διπλοπύρηνο επεξεργαστή κλπ κλπ.) Μάλλον θα λένε "κύττα ρε συ, πλήκτρα! θυμάσαι που έπρεπε να γράψουμε www.... για να μπούμε στο internet?" ή "τί πατάγαμε ρε συ για τον Task Manager? Ctrl-Alt- και τί άλλο μετά???"...
Μάλλον μας περιμένουν θαυμαστά πράγματα και είμαι πραγματικά πολύ περίεργος...!!!
Πρίν λίγες ημέρες βρήκα κρυμμένο στο πατρικό μου, το spectrum των 48kb.
Ένιωσα τόσο φορτισμένος που δεν τόλμησα να δω αν από το παχύ στρώμα σκόνης των 25 χρόνων που σκέπαζε τις μνήμες του, αλλά και τις δικές μου μνήμες, λειτουργούσε. Ομολογώ όμως ότι΄δεν αντιστάθηκα στη διάθεσή μου να αγκαλιάσω το μικρό του σασί και να ευχαριστήσω τον θείο Sinclair που τόλμησε να κατασκευάσει ένα πραγματάκι 300 γραμμαρίων που άλλαξε την ζωή χιλιάδων πιτσιρικάδων...
Καλές γιορτές αγαπητέ και σε ευχαριστώ που ξαναέφερες στο μυαλό μου εκείνες τις καλές μέρες..
Δημοσίευση σχολίου